طالعِ آن كس كه باشد مُشتري
شاد گردد از نَشاط و سَروَری
وانكه را طالع زُحل از هر شَرور
إحتیاطش لازم آیـد در أمــــــــــور
گــــــــــر نگویم آن زُحل اِستاره را
ز آتشش سوزد مَر آن بی چاره را
این أبیات در مثنوی معنوی در دفتر دوم آمده
إنّ زحل يعطي شدّة النّظر في العواقب؛
و المشتري يعطي قوّة الإختيار.